Ο Γιώργος και ο Μορφέας .

Νωρίς το πρωί σε καφετέρια τς πόλης , ένας καφές Ελληνικός και το απαραίτητο εμφυαλωμένο ήταν οτι έπρεπε για ενα τέλειο ξ'υπνημα.

Απέναντι μου λοιπόν , ο Μορφέας επισκέφθηκε τον φίλο Γεώργιο , ο οποίος απολάμβανε την πρωινή δροσιά απροβλημάτιστος , σταυροπόδι.

Πρέπει να πέρασαν περίπου 5 άτομα που μας καλημέρησαν , αλλά ο Γιώργος δε πήρε χαμπάρι. Η κούραση της προηγούμενης νύχτας τον είχε κυριέυσει.

Μέχρι που σε μιά στιγμή βαρέθηκα να μη μιλάω με κανέναν και του φώναξα " Θρύλος".

Και αυτός συνεχίζοντας να είναι στην ίδια στάση ,μισοκοιμισμένος όπως ήταν μου φώναξε "Άγιαξ"

και ξανάπεσε σε λήθαργο.

Ακόμα μέχρι τώρα γελάω και αναρωτιέμαι. για μερικά πράγματα............!